Dress code: Dlaczego tenisiści noszą biel

Biali tenisiści to tradycja sięgająca wieków. Ich charakterystyczny wygląd nie tylko wyróżnił sport rakietowy, ale stał się także podstawą stroju poza kortem.

I chociaż większość dużych turniejów zniosła jednolitość białych, Wimbledon, pierwszy z nich, utrzymał rygorystyczną politykę w tej kwestii (podobnie jak wiele prywatnych klubów na całym świecie). Podczas prestiżowych mistrzostw podjęto nawet drastyczne kroki dziesięć lat temu, zakazując kolorowych akcentów, które stawały się coraz bardziej powszechne, rok po tym, jak niesławna już para tenisówek z pomarańczową podeszwą Rogera Federera została zakazana po jego pierwszej rundzie w 2013 roku.

Kiedyś przepisy przewidywały ubiór „przeważnie biały”, co pozwalało niektórym zawodnikom grać w kombinacjach kolorystycznych, jak na przykład truskawkowo-kremowy hołd Sereny Williams złożony Wimbledonowi w 2010 r. Jednak później sformułowanie zmieniono na „prawie całkowicie białe” – według do organizatorów – żadnych złamanej bieli, żadnych kolorowych paneli, żadnych różnych kombinacji kolorów na tenisówkach. Jedyne niedawne złagodzenie przepisów miało miejsce w 2023 r. i umożliwiło kobietom noszenie na korcie ciemnych szortów po krytyce, że przepisy nie uwzględniają potencjalnych wycieków menstruacyjnych.

Ale dlaczego białe buty do tenisa stały się standardem? Często przytaczane powody są praktyczne, od ciepła po maskowanie potu. Jednak starszy kustosz Kevin Jones z muzeum Fashion Institute of Design & Merchandising (FIDM) w Los Angeles, który zorganizował niedawną objazdową wystawę „Sporting Fashion: Outdoor Girls 1800 – 1960”, powiedział, że tak naprawdę sprowadza się to do długiej historii imponujących klubów status społeczny, począwszy od chwili, gdy tenis ziemny zyskał na popularności w Anglii w epoce wiktoriańskiej jako sport rekreacyjny, z niezwykłą cechą jak na tamte czasy, że kobiety mogły w nim grać.

„Jest to całkowicie elitarne, ponieważ białe ubrania są trudne w utrzymaniu” – powiedziała Jones w rozmowie telefonicznej z CNN. „A materiały, z których wykonano te sukienki, czyli bawełna i len, łatwo się gniotły, więc dbanie o to, aby były ładne i świeżo wykrochmalone, było również aspektem tej troski”.

Wyróżnienia marki
W większości turniejów Wielkiego Szlema kilkadziesiąt lat temu zniesiono zasady dotyczące wyłącznie białych, prawdopodobnie w celu przyciągnięcia większej liczby widzów telewizyjnych i reklamodawców w epoce większej widoczności tego sportu. „Kolor jest niezbędny, aby przyciągnąć uwagę, a zwłaszcza w przypadku firm sportowych, aby reklamowały swoje logo i kolory” – wyjaśnił James. Marki sportowe i luksusowe reklamują się poprzez modę na różne sposoby, od ubierania gwiazd w niestandardowe stroje po promowanie projektów sprzedawanych konkurentom.

Rothenberg stwierdziła, że restrykcyjne zasady Wimbledonu są „frustrujące” dla marek próbujących sprzedawać swoje kolekcje na turniejach. Kiedy w 2001 roku Fila wprowadziła na rynek koszulki retro Bjorna Borga, będące replikami tych, które gwiazda tenisa nosiła podczas jego pięciu meczów z rzędu na Wimbledonie w latach 1976–1980, władze Wimbledonu stwierdziły, że nie przestrzegają one już zasad. Rothenberg wyjaśnił, że decyzja ta sprawiła, że marka sportowa „musiała szukać nowych koszulek dla zawodników, którzy je nosili”. A po tym, jak buty Federera z pomarańczową podeszwą zostały zakazane, Nike musiało działać szybko, aby zmienić jego krótki występ, reklamując je w reklamie prasowej jako „Cuda jednego meczu”.